Rozdział 1

 

 - Złotnika Gilderoy'a miał odwiedzić przejezdny czarownik, który postanowił go okraść, tak?

- Oczywiście zwiadowco - Gilan był już tym znudzony. Od tygodnia jeden i ten sam człowiek przychodził do niego w sprawach magicznych, bo usłyszał "plotki".

- I miał go okraść wczoraj, tak?- tamten gorliwie pokiwał głową - A nie przyszło ci do głowy, że ten człowiek, który ci o nim powiedział zrobił cię w konia?- na to mężczyzna znowu pokiwał głową.      -- Czyli tak? - wieśniak zdał sobie sprawę ze swojego błędu i zaprzeczył. Gilan westchnął. Czasami sam nie wierzył w pomysłowość tego faceta, wczoraj przyszedł mówiąc, że widział smoka, a jeszcze wcześniej trolla. już miał się odezwać, gdy usłyszał rżenie konia. Uśmiechnął się, po chwili ku jego chatce podjechał Wyrwij wraz z Willem w siodle. Wstał.

- Kawy?- zapytał, na co Will pokiwał głową gorliwiej od wieśniaka. Zauważył, że mężczyzna zdążył już sobie pójść. "I dobrze" pomyślał. Wszedł do chaty i jak zawsze pomyślał, że jest łudząco podobna do chaty Halta. Will usiadł i nerwowo bębnił palcami po stole. Po chwili w pokoju rozprzestrzenił się aromat napoju. Zwiadowca nieświadomie oblizał wargi.

- Misja jest. - mruknął brązowooki, Gilan postawił gotową kawę przed towarzyszem.

- Jaka? - zapytał. Pociągnął łyk kawy.

- Kojarzysz lenno Aspienne? - Zapytał Will

- Aha - Will uniósł brew i podał mu list z liściem dębu. Gilan spojrzał na Willa, który zachęcająco pokiwał dłońmi. Westchnął i przeczytał zawartość listu

      

                                            Drogi Gilanie! 

   Wiem, że pewnie jesteś zajęty, zresztą ja także. Mam do ciebie misję w lennie Aspienne. Niedawno pojawiła się tam niejaka Victoria Insanis. Kobieta ta przeprowadziła się tam z lenna Norgate. Opowiada dzieciom bajki, śpiewa i zabawia ludzi. Można pomyśleć, że jest normalna. Ale tak nie jest! Doszły mnie słuchy, że Victoria jest zamieszana w sprawę porwań dzieci z lenna Seacliff i Norgate. Jeśli tak jest to kolejne osoby są w niebezpieczeństwie. Na dodatek w lennie Aspienne została porwana dwunastoletnia dziewczynka Lara Dolce. Nieco skomplikowane, nieprawdaż?

Gilanie zajmij się tą sprawą.

                                                                                                           Crowley

 -------------------------------------------------------------------

 Victoria Insanis przechadzała się po ganku tymczasowego domu. Była zdenerwowana. Właśnie dowiedziała się, że mała Lara została porwana. Nie potrafiła w to uwierzyć, Lara była taka miła i wesoła. Victoria od niepamiętnych lat była członkiem gangu Ladra. Postanowiła odejść od nich, gdy zabili jej siostrę tłumacząc, że to był przypadek. Ona wiedziała jednak, że to nieprawda. Stephen Ladro, założyciel bandy, zawsze coś miał do Lucy. A Lucy była w wieku Lary, Polubiła tę małą. A teraz co? Znowu to samo, Lara czy Lucy, to nie ma znaczenia, musi tylko dla niej coś znaczyć. To jedyny warunek. Do tej pory nie znalazła ani jednego porwanego dziecka, ale co do jednego nie miała wątpliwości, porywaczem był Stephen. Nienawidził, gdy ktoś wypisywał się z gangu. A ona się wypisała. I wiedziała, że jeśli ją nie zabije, to zabije dzieci.

- Victoria Insanis? - usłyszała głos za sobą.- Musimy porozmawiać.

-------------------------------------------------------------------

    6 lat wcześniej. Lenno Norgate

 Mia spojrzała na Teodora, jej sąsiada. Wiedziała,że Teodor jest dobrym kucharzem, ale nie aż takim! Długo prowadziła razem z ojcem jadłodajnię " Bon Appetit " Od maleńkości podglądała, jak Sam gotował i zrobiło to na niej spore wrażenie. W końcu zapytała czy nie nauczy jej gotować. Ten się zgodził z ochotą. Teraz ona na miejscu Sama, stała na jego miejscu sprzed wielu laty i uczyła Teodora. Wiele dziewczyn z jej wioski zazdrościło by jej, ale ona nie za bardzo lubiła chłopaka.

- Mia, chodź tu!- głos Sama, wybawienie.

- Już idę, tato! - ruszyła w stronę wyjścia. Nagle coś sobie przypomniała. - Teodor, nie spal pieczeni.

- Tak, szefie. - gdy tylko wyszła z jadłodajni, stanęła zamurowana. Przed jadłodajnią, stał zwiadowca i rozmawiał z Samem.

- Wołałeś tato?- Zapytała niepewnie.

- Tak, kochanie. - Sam podszedł do niej, i objął córeczkę. zwiadowca spojrzał na nią dziwnie i zgwizdał. Po chwili usłyszała stukot kopyt, przy zwiadowcy zatrzymał się młodszy zwiadowca na koniu. "Uczeń" pomyślała. Nie wiedziała skąd, ale wiedziała, że to prawda.

- Czuję dym. - powiedział młodszy zwiadowca. obrócił się i zsunął łuk z ramienia. spojrzała w stronę w którą spoglądał. W stronę gdzie stali szła grupka skandian.